ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΝΑO ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Σήμερα εορτάζουμε την Αειπάρθενο, θυγατέρα του Θεού και Μητέρα του Θεού

(Άρθρο μεταφρασμένο από την εφημερίδα του Βατικανού, «L’OSSERVATORE ROMANO» γραμμένο από τον Σεβασμιότατο Εμμανουήλ Νιν, Έξαρχο των Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος)

Οι γιορτές της Μητέρας του Θεού στο ημερολόγιο των Εκκλησιών της βυζαντινή παράδοσης είναι πάντοτε πολύ πλούσιες σε τίτλους, που δίνονται στην Αειπάρθενο ΜΑΡΊΑ. Οι τίτλοι αυτό συχνά είναι παρμένοι από την Παλαιά Διαθήκη, και διαβάζονται ασφαλώς με το μαριολογικό νόημα της τελούμενης γιορτής, αλλά έχουν προπάντων ένα χριστολογικό νόημα, εφόσον συνδέουν τη Μητέρα του Θεού με το μυστήριο της σωτηρίας, στην ενσάρκωση, του Λόγου του Θεού. Η πανήγυρη της 21ης Νοεμβρίου, τα Εισόδια της Θεοτόκου στο Ναό, είναι μία από τις γιορτές αυτές, στην οποία αποδίδονται στη Μαρία πολυάριθμοι και διάφοροι τίτλοι. Πρόκειται για μία γιορτή, η οποία έχει την προέλευσή της στην Ιερουσαλήμ και συνδέεται με τα εγκαίνια  μίας εκκλησίας μέσα στην Αγία Πόλη Ιερουσαλήμ. Πολλές από τις όψεις της γιορτής που βρίσκονται μέσα στα λατρευτικά κείμενα, μας έρχονται από το Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου, ένα απόκρυφο ευαγγέλιο που έχει αξιόλογη επίδραση σε διάφορες λατρευτικές γιορτές στην Ανατολή και στη Δύση.

Ο τίτλος Μητέρα του Θεού, ο οποίος βρίσκεται σ’ αυτή τη γιορτή ακόμα ως ένας από τους πιο αρχαϊκούς τίτλους της Αειπάρθενου Μαρίας, σε ένα από τα τροπάρια συνδυάζεται με ωραίο τρόπο με ένα άλλο τίτλο: «Σήμερα εμείς, τα πλήθη των πιστών τα οποία συνήλθαμε εδώ, πανηγυρίζουμε πνευματικά μια γιορτή επίσημη, και ευλαβικά τιμούμε την Παρθένα, θυγατέρα του Θεού και Μητέρα του Θεού η οποία οδηγείται στο ναό του Κυρίου…. Ω Δαβίδ, ποια είναι η σημερινή γιορτή;  Δεν είναι η γιορτή εκείνη την οποία κάποτε εξύμνησες στο βιβλίο των ψαλμών, ως θεία θυγατέρα του Θεού και ως Παρθένα; Στη σημερινή γιορτή, ο πιο χρησιμοποιούμενος τίτλος είναι ο τίτλος του ναού, γιατί η θεία λατρεία, εορτάζοντας την είσοδο της Μητέρας του Θεού στο Ναό, ατενίζει αυτή τη Μητέρα ως ναό, ο οποίος δέχεται τον Θεό, ως εκείνην η οποία γίνεται ναός του Χριστού: «Παρθένες οι οποίες σηκώνουν τις λαμπάδες τους και ανοίγουν χαρούμενα το δρόμο για την Αειπάρθενο, προφητεύουν πραγματικά «εν πνεύματι», αυτό που θα συμβεί: η Μητέρα του Θεού, η οποία είναι ναός του Θεού, με δόξα παρθενική εισάγεται στο ναό, αν και βρίσκεται ακόμα σε βρεφική ηλικία Σήμερα οδηγείται στο ναό του Κυρίου ο ναός ο οποίος δέχεται τον Θεό, η Μητέρα του Θεού…. Σήμερα ο ζωντανός ναός της αγίας δόξας του Χριστού του Θεού μας, η αγνή, η μόνη ευλογημένη μεταξύ των γυναικών παρουσιάζεται στο ναό του Νόμου, για να κατοικήσει στα άγια των αγίων….  Εισάγεται στο εσωτερικό του Ναού του Θεού, ο ναός ο οποίος δέχεται τον Θεό… Εσύ η οποία υψώθηκες πιο ψηλά από τους ουρανούς, η ολότελα αγνή, ναός και παλάτιο, εισάγεσαι στο ναό του Θεού, για να προετοιμαστείς ως θεϊκό κατοικητήριο για τον ερχομό του….»

Άλλα τροπάρια την ονομάζουν ιερό βήμα του Θεού, αρτοφόριο του Χριστού, κατοικητήριο οίκο: «Ένδοξο ιερό βήμα και ιερή προσφορά, η αγνότατη Παρθένος εισάγεται σήμερα στο Ναό του Θεού…. Τιμώντας την αγιασμένη κατοικία του, η ζωντανή κιβωτός, η οποία στα σπλάχνα της τον Λόγο, ο οποίος δεν χωρεί πουθενά… Ο μεγάλος ιερέας Ζαχαρίας με χαρά την υποδέχεται ως αρτοφόριο του Θεού… Είσελθε εις τα άδυτα μάθε τα μυστήρια και προετοιμάσου να γίνεις αξιαγάπητο και λαμπρό αρτοφόριο του Ιησού… Ένδοξο ιερό βήμα και ιερή προσφορά, η αγνότατη Παρθένος, εισάγεται σήμερα στο ναό του Θεού, και εκεί φυλάγεται όπως μόνο ο Θεός ξέρει να φυλάει για να γίνει κατοικία του Βασιλέα του σύμπαντος, του μοναδικού Θεού μας…» Μέχρι εννιά φορές η θεία λατρεία της γιορτής επαναλαμβάνει για την Μαρία τον τίτλο της νύμφης του Θεού, ή εκείνη που είναι νυμφευμένη με τον Θεό, ένα τίτλο πολύ συνηθισμένο στη βυζαντινή παράδοση, ειδικά στον Ακάθιστο ύμνο: «Τρεφόμενη πιστά με ουράνιο άρτο, ω Αειπάρθενε, στο ναό του Κυρίου, εγέννησες στον κόσμο τον Λόγο, τον άρτο της ζωής: ως εκλεκτός ναός του, ολότελα άσπιλος, έγινες μυστικά η μνηστή του Αγίου Πνεύματος, η νύμφη του Θεού Πατέρα… αυτή που γεννήθηκε θαυματουργικά από στείρα μητέρα η νύμφη του Θεού, η Μητέρα του Δημιουργού…». Η χριστολογική και μαριολογική ερμηνεία του κειμένου του προφήτου Ιεζεκιήλ 43-44 μας παρουσιάζει τον τίτλο της πύλης, της πύλης που είναι «κεκλειμένη», πύλης του Κυρίου, ένα τίτλο τον οποίο συναντούμε συχνά στη θεία λατρεία: « Πραγματικά, αυτή είναι η πύλη προς την ανατολή, καθιερωμένη ως κατοικητήριο του Θεού, η οποία οδηγείται σήμερα στο ναό… Ο Ζαχαρίας αναφωνεί προς αυτήν: Πύλη του Κυρίου, εγώ σου ανοίγω τις πύλες του ναού…» Ακολουθώντας πάντοτε τα ίχνη μίας αλληγορικής αναγνώσεως των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης, η θεία λατρεία της ημέρας αυτής δίνει στη Μαρία και άλλους τίτλους, όπως αυτούς: λαμπάδα, κιβωτό, παλάτιο, θησαυρό, δοχείον, θάλαμο, καταφύγιον: «Ανάμεσα σε φωτεινές λαμπάδες σε εμπιστεύτηκαν από παιδική ηλικία στον ιερό ναό, με όλη την αγνότητα, καις ως αληθινός ιερός ναός, εμφανίσθηκες ως κατοικητήριο του θεϊκού και απροσίτου φωτός».

Τελικά η θεία λατρεία είναι πάντοτε ο τόπος ομολογίας της πίστεως. Ένα από τα τροπάριο του όρθρου της σημερινής γιορτής, του οποίου τροπαρίου δημοσιεύουμε ακέραιο το κείμενο, γίνεται μία αληθινή σύνθεση της χριστιανικής πίστεως: ο Θεός δημιουργός, ο οποίος σπλαχνίζεται τον άνθρωπο, έργο των χεριών του, και για να τον ξανασηκώσει και να τον  αναδημιουργήσει ταπεινώνεται ο ίδιος και γίνεται άνθρωπος. Κατά την ενσάρκωσή του η Μαρία γίνεται μεσίτρια του θεϊκού μυστηρίου, εφόσον ο Λόγος λαβαίνει από αυτήν την ανθρώπινη φύση μας: «ο Δημιουργός των πάντων, ο Αρχιτέκτονας και κορυφαίος μας Άρχοντας, σκύβοντας με απέραντη ευσπλαχνία πάνω στον άνθρωπο, μονάχα από αγάπη  προς τους ανθρώπους, έδειξε το έλεός του προς το έργο των χεριών του, το οποίο έβλεπε πεσμένο, με μεγάλη χαρά το ξανασήκωσε, αναδημιουργώντας το με  τρόπο θεϊκό, με τη δική του ταπείνωση, γιατί ο ίδιος από τη φύση του είναι καλός και φιλεύσπλαχνος. Αυτός παίρνει την Αειπάρθενο Μαρία παρθένα και αγνή, ως μεσίτρια του μυστηρίου, για να λάβει από αυτήν σύμφωνα με το σχέδιο του, αυτό που είναι δικό μας, δηλαδή την ανθρώπινη φύση μας: εκείνη είναι ουράνιο κατοικητήριο»

+ Εμμανουήλ 

Αποστολικός Έξαρχος

©2017 Ελληνική Καθολική Εξαρχία elcathex.gr

Web Design by mare - Hosted by ATgroup