ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (27-5-2018)

Πραξ.2, 1-11  Ιω. 7, 37-52   8,12

 

Ευλογημένος να είναι ο Θεός Πατέρας μας, ο οποίος μας δίνει το δώρο του Αγίου Πνεύματος του, τώρα και πάντοτε, και στους αιώνες των αιώνων.

 «Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πί­­­­στιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσ­κυνοῦντες, αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν»».

Πολυαγαπημένοι μου αδελφοί και αδελφές: αυτό το τροπάριο, το οποίο ψάλαμε κατά των εσπερινό αυτής της Κυριακής και το οποίο στη βυζαντινή θεία λατρεία επαναλαμβάνουμε σχεδόν καθημερινά μετά τη Θεία Κοινωνία των Τιμίων Δώρων, περιλαμβάνει όλα όσα σήμερα επιτελούμε. Πραγματικά επιτελούμε τις πενήντα ημέρες οι οποίες κατά κάποιο τρόπο αποτελούν μία μοναδική ημέρα, η οποία διαρκεί από την ένδοξη Ανάσταση του Σωτήρα, ως την Ανάληψή του στα δεξιά του Πατέρα, και μέχρι την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στην κοινότητα των μαθητών. Εορτάζουμε σήμερα το δώρο, το μεγάλο δώρο Εκείνου τον οποίο στη βυζαντινή μας θεία λατρεία επικαλούμαστε λέγοντας: Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας….ο Θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός…. Ήδη ακούσαμε και δεχθήκαμε τις δύο περικοπές της Αγίας Γραφής: την πρώτη από τις Πράξεις των Αποστόλων, η οποία μας περιέγραψε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στην κοινότητα των μαθητών και τη δεύτερη, από το 7ο κεφάλαιο του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου, το οποίο μας παρουσιάζει την αναγγελία της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, η οποία έγινε από τον ίδιο το Χριστό με την εικόνα του ζωντανού νερού που αναβλύζει από την καρδιά των πιστών και την καρδιά της Εκκλησίας.

Τι μας λέει και τι μας δίνει σήμερα ο Λόγος του Θεού;  Ο Λόγος του Θεού είναι ένα δώρο το οποίο μας χορηγείται κάθε φορά που ακούμε και λαβαίνουμε αυτό τον Λόγο. Από τις δύο ευαγγελικές περικοπές επιθυμώ σήμερα να υπογραμμίσω δύο όψεις: το Άγιο Πνεύμα είναι ένα δώρο επομένως, ως δώρο αποτελεί πηγή αδελφικής κοινωνίας.

Το Άγιο Πνεύμα μας δόθηκε κατά το βάπτισμα μας. Εμείς δεν είμαστε συνιδιοκτήτες του. Το δώρο αυτό δόθηκε σε όλους μας χάρη στη γενναιοδωρία του Θεού, και όχι χάρη στις προσωπικές αξιομισθίες μας ή απαιτήσεις μας. Μετά από την πασχαλινή νίκη του Ιησού κατά της αμαρτίας και κατά του θανάτου, το Πνεύμα δόθηκε με την πληρότητά του στους ανθρώπους. Το κείμενο από τις Πράξεις των Αποστόλων μας υπέδειξε ότι συμπληρώθηκε η μέρα της Πεντηκοστής, δηλαδή με άλλα λόγια «ότι η Πεντηκοστή έφτασε στη συμπλήρωσή της , στην ολοκλήρωσή της στην τελειότητά της.

Ασφαλώς, το δώρο του Πνεύματος δόθηκε ήδη απλόχερα μέσα στην ιστορία της Σωτηρίας: όλοι θυμόμαστε τα άλλα εδάφια της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης όπου γίνεται λόγος ή διαφαίνεται η παρουσία του Πνεύματος, η οποία ενεργεί μέσα στον κόσμο και μέσα στην καρδιά του ανθρώπου: Από το Πνεύμα του Θεού το οποίο περιφέρεται πάνω από τα νερά, στο βιβλίο της Γένεσης, μέχρι το Πνεύμα το οποίο υποκινεί τους προφήτες και εμπνέει τους ψαλμωδικούς έπειτα βλέπουμε πιο καθαρά το Άγιο Πνεύμα μπορούμε να πούμε ότι εκπνέεται από τον ίδιο τον Ιησού στους ανθρώπους, πάνω στο Γολγοθά: «ο Ιησούς παρέδωκεν το Πνεύμα». Ακόμα περισσότερο: ο Ιησούς δίνει το Άγιο Πνεύμα στους Αποστόλους, μετά την Ανάστασή του («Λάβετε Πνεύμα Άγιον…»)

Όλα αυτά τα κείμενα μας κάνουν να δούμε πως το Πνεύμα είναι ένα δώρο, ένα δώρο το οποίο πρέπει ασφαλώς να το λάβουμε, αλλά προπάντων πρέπει να αφήσουμε τον εαυτό μας να μεταρσιωθεί από το Πνεύμα.

Το Άγιο Πνεύμα είναι επίσης πηγή εκκλησιαστικής κοινωνίας. Μέσα στην πληρότητα, μέσα στη συμπλήρωση της ημέρας της Πεντηκοστής, όλοι μαζί βρίσκονταν στον ίδιο χώρο, μας είπε το κείμενο από τις Πράξεις των Αποστόλων. Ποιοι είναι αυτοί, που βρίσκονται συναθροισμένοι όλοι μαζί;  Το ίδιο το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων στο προηγούμενο κεφάλαιο μας έλεγε ότι αυτoί ήταν τακτικοί και ομόφωνοι στην προσευχή μαζί με τη Μαρία, τη μητέρα του Ιησού, και τους  αδελφούς του. Το κείμενο μας παρουσιάζει συναθροισμένους τον χώρο εκείνο απλούς ανθρώπους, οι οποίοι εγκατέλειψαν τα πάντα για τον Ιησού, οι οποίοι τον ακολούθησαν έγιναν αυτόπτες μάρτυρες των παθών του, του θανάτου και της Ανατάσεως του, αλλά και ταπεινών ανθρώπων με τις αδυναμίες τους, ανθρώπων που τον εγκατέλειψαν, ακόμα και τον απαρνήθηκαν, ανθρώπων όμοιων με όλους εμάς, οι οποίοι προσκληθήκαμε αποκλειστικά από τη θεία χάρη, πολλές φορές χωρίς να καταλαβαίνουμε εμείς οι ίδιοι το πως και το γιατί αυτής της πρόσκλησης και λάβαμε και συνεχίζουμε να λαβαίνουμε την άφεσή του, και την ευσπλαχνία του: είμαστε και εμείς άνθρωποι οι οποίοι όπως εκείνοι τον ακούσαμε, γνωρίζουμε ότι τον αγαπούμε αλλά προπάντων γνωρίζουμε ότι Εκείνος μας αγαπά. Όλοι εμείς οι άνθρωποι, οι μαθητές του και ο καθένας μας παρόλη τη βραδύτητα της πίστεως μας παρόλες τις αμαρτίες τους και τις δικές μας αμαρτίες γεμίσαμε με το δώρο του Αγίου Πνεύματος.

Πρόκειται για ένα δώρο το οποίο μας συναθροίζει στην ενότητα, αλλά και στις διαφορές μας. Κοιτάξτε ότι το Πνεύμα γεμίζει τις καρδιές εκείνων των ανδρών και των γυναικών με την παρουσία του, μία παρουσία που είναι προσωπική: εκείνοι και εμείς δεν είμαστε ένα ανώνυμο πλήθος ανθρώπων, αλλά μία κοινωνία- μία κοινότητα πιστευόντων, μία κοινότητα ανθρώπων, οι οποίοι όπως μας λέει ένα τροπάρια του εσπερινού, δεν είναι πια ψαράδες αλλά θεολόγοι άντρες και γυναίκες στους οποίους δόθηκε το χάρισμα να μιλούν στον Θεό και να μιλούν για τον Θεό. Ακριβώς γι΄ αυτόν τον λόγο μπορούμε να ψάλουμε και να διακηρύττουμε: «Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πί­­­­στιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσ­κυνοῦντες, αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν»». Βλέποντας εκείνον ο οποίος είναι το φως του κόσμου, λαβαίνοντας το Άγιο Πνεύμα βρίσκουμε το φως το αληθινό, γινόμαστε δεκτοί από το Άγιο Πνεύμα στην πίστη της Εκκλησίας, γι’ αυτό προσκυνούμε την Αγία Τριάδα, η οποία μας σώζει.

Το Άγιο Πνεύμα ως δώρο από το οποίο γινόμαστε δεκτοί, το Άγιο Πνεύμα ως πηγή εκκλησιαστικής κοινωνίας. Όπως στην αρχή της δημιουργίας, έτσι και το πρωινό της Πεντηκοστής το Άγιο Πνεύμα εμφυσά, επωάζει, γεννά την Εκκλησία. Η Εκκλησία γεννιέται σε μία κατάσταση βαθιάς εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ των Αποστόλων, γεννιέται σε μία στιγμή, κατά την οποία οι μαθητές συναθροισμένοι, γίνονται δεκτοί από το Άγιο Πνεύμα και μέσα σε ένα περιβάλλον από το οποίο θα έπρεπε να αναβλύζει η εκκλησιαστική κοινωνία και για τον κόσμο όλο.

Ας ζητήσουμε από τον Κύριο κατά την ημέρα αυτή να δώσει σε όλους μας το δώρο του Αγίου Πνεύματος να μας κάνει ανθρώπους εκκλησιαστικής κοινωνίας, να μας συναθροίσει ως χριστιανούς στην Εκκλησία του, για να αναγγέλλουμε πάντοτε το Ευαγγέλιο. Αμήν

 

+ Ο Καρκαβίας ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

Αποστολικός Έξαρχος

©2017 Ελληνική Καθολική Εξαρχία elcathex.gr

Web Design by mare - Hosted by ATgroup